Աշխարհում ցանկացած գործի հաջողություն պայմանավորված է, առաջին հերթին դրա ֆինանսավորումով։

Շաբաթներ առաջ Հայաստանում հարցում էր իրականացվել։ Քաղաքացիներին հարցրել են, թե որոնք են Հայաստանի բարեկամ երկրները, որոնց վրա կարելի է դժվար պահերին հույս դնել և որոնք՝ ոչ բարեկամ։

Յոհան Վոլֆգանգ ֆոն Գյոթեն ասաց՝ Sah ein Knab' ein Röslein stehn, Հովհաննես Թումանյանը ոսկեղենիկով արձագանքեց՝ Փոքրիկ տղան մի վարդ տեսավ, Ռոմանոս Մելիքյանն արձագանքը բարուրեց վարդահունչ մեղեդու մեջ... Կամ Ռոբերտ Բըրնսը բացականչեց O my Luve is like a red, red rose - Օ՜, իմ սերը նման ա կարմիր-կարմիր վարդի... Իսկ Օսկար Ուայլդը դայլայլեց The nightingale and the rose - Սոխակն ու վարդը...

Իրանի 2013-2021 թվականներին ԱԳ նախարարի պաշտոնը զբաղեցրած Մոհամմադ Ջավադ Զարիֆն իր նոր հրապարակված հուշերի գրքում անդրադառնալով 44-օրյա պատերազմին բացահայտել է, որ Իրանը կարող էր դադարեցնել 44-օրյա պատերզամը և այդ առաջարկով դիմել է Նիկոլ Անհողին և ստացել է բացասական պատասխան:

Այսպես, նա Ղռերի հակոբյան աննային տարել էր Բեռլին՝ EURO 2024-ի եզրափակիչ խաղին, քանզի դա անհրաժեշտ էր կնգան: Իրավագետ մի ընկեր ասում է, որ սրա արարքը պարունակում է իրավական և բարոյական նորմերի լրջագույն պղծում: Փորձենք հասկանալ, ինչումն է բանը:

Այս գորգն 822 տարեկան է, պատրաստվել է 1202 թ. Գարդման գավառի Բանանց (օկուպացված է 1988 թ.) հոյակերտ գյուղում:

Որքան շատ են մարդիկ հեռանում բնական, հասարակ կյանքից և իրենց կյանքում ավելացնում են շքեղությունը, այնքան շատ է մարդկային տագնապը մեծանում նրանց հոգում: Իսկ Աստծուց ավելի ու ավելի հեռանալու արդյունքում ոչ մի տեղ հանգիստ չեն գտնում: Այդ պատճառով էլ անընդհատ անհանգիստ շրջապտույտի մեջ են, «խելագար անվի» շուրջը պտտվող հաստոցի հաղորդափոկի պես: Նրանք արդեն Լուսնի շուրջն էլ են պտտվում, որովհետև նրանց հսկայական անհանգստությունը ողջ երկրագնդի վրա չի տեղավորվում:

Փաստորեն, Նիկոլը կամ նրան թելադրողները հրաշալի էին ճանաչում մեր հասարակությանը։

Երկրի խնդիրների համար ընդդիմադիրները մեղադրում են ժողովրդին, թե հանդուրժում է Նիկոլին, դրա համար է այդպես։ Երկրի խնդիրների համար իշխանությունն էլ մատնացույց է անում, կրկին մեղադրում է ժողովրդին, թե ամեն ինչ նրա կամքով է լինում, դրա համար լռում է:

Կիրանցի հիմնական դպրոցի տնօրեն Վոլոդյա Բաբինյանը հայտնեց, որ տարեվերջյան ժողովին, որտեղ քննարկվել են անցած ուսումնական տարվա արդյունքները, Կիրանց գյուղի մի քանի ծնողներ բարձրացրել են նոր ուսումնական տարում դպրոցի նորակառույց դպրոցի շենք աշակերտների հաճախել-չհաճախելու հարցը։ Սահմանազատման անվան տակ Ադրբեջանին Կիրանցից տարածքներ հանձնելուց հետո դպրոցի նորակառույց շենքը հայտնվել է սահմանից մոտ 50 մետր հեռավորությամբ։